Laatste nieuws

  • Tweede Limburg Pride zet elke familie centraal

    One Family, Many Colours is het thema van de volgende editie van Limburg Pride. De tweede editie, die op 12 juli opnieuw in Hasselt zal plaatsvinden, wil alle gezinsvormen vieren: zowel de families waarin je geboren wordt als de families die veel LGBTI+ personen zelf kiezen. “We willen benadrukken dat iedereen recht heeft op een thuis, warmte en het gevoel opgenomen te worden in een familie.”

    Na de eerste succesvolle editie van afgelopen zomer, met meer dan 17.000 bezoekers, kon een vervolg niet uitblijven. Volgend jaar worden tussen de 20.000 en 25.000 toeschouwers verwacht en komt er ook een grotere parade. “Het was echt een verrassing”, blikt voorzitter Bert Brone terug op de eerste Limburg Pride. “Het is vooral merkwaardig wat we neergezet hebben met zo’n klein team. 17.000 bezoekers voor een eerste editie, dat was overweldigend. Er waren ook geen incidenten, en dat is voor een eerste editie natuurlijk fantastisch. We zagen alleen maar blije gezichten en kregen heel goede commentaren.”

    Bij de nieuwe editie wordt sterker ingezet op intergenerationele verbondenheid. Binnen de queer gemeenschap komt het helaas nog vaak voor dat LGBTI+ personen na hun coming-out door hun familie verstoten worden. Velen gaan dan binnen de gemeenschap op zoek naar een nieuwe familie om hun leven mee op te bouwen, te delen en elkaar te ondersteunen. Limburg Pride wil volgend jaar die warme netwerken van zorg, vriendschap en solidariteit centraal stellen, en alle vormen van familie die kleur geven aan het leven. “Met One Family, Many Colours leggen we de nadruk op wat ons verbindt,” zegt Bert Brone. “Pride is meer dan een parade, het is een gevoel van thuiskomen. In 2026 willen we dat iedereen die Limburg Pride bezoekt, voelt: ik hoor erbij.”

    Het thema wordt breed uitgewerkt. Niet alleen traditionele gezinnen komen in beeld, maar ook chosen families: vrienden die elkaars thuis vormen, drag houses die generaties verbinden, pleegouders, grootouders, collega’s of buren die elkaar ondersteunen. Limburg Pride wil tonen hoe divers en veerkrachtig familie kan zijn, van bloedlijnen tot levenslijnen. Er wordt bewust generaties overschrijdend gewerkt. “Leeftijd speelt niet zozeer een rol. Bij de vorige editie zagen we gezinnen met kleine kinderen, veel oudere mensen en heel wat senioren. Uiteindelijk zijn we allemaal hetzelfde. Binnen Limburg Pride werken we aan de normalisering van LGBTI in de maatschappij. Intergenerationaliteit is voor ons belangrijk, omdat we zowel jong als oud willen betrekken. We richten ons niet op één leeftijdsgroep: LGBTI omvat iedereen.”

    Het meest zichtbare deel van de Pride in Hasselt blijft de parade op de kleine ring, gevolgd door optredens op het Kolonel Dusartplein. “De village wordt uitgebreider,” aldus Brone. “Het familiale karakter blijft centraal staan, en dat gaan we nog meer benadrukken. Het festival blijft ongeveer even groot, maar aan de parade gaan we veel meer aandacht besteden, zodat die beduidend langer wordt.”

    Ook in de week voorafgaand aan Limburg Pride wordt het thema tot leven gebracht met een reeks activiteiten rond ontmoeting, welzijn en creativiteit. Limburg Pride zet extra in op Arts & Culture, met tentoonstellingen, performances en artistieke projecten over familie en verbondenheid, van intieme portretten tot kleurrijke community-kunst. Bezoekers kunnen daarnaast deelnemen aan intergenerationele ontmoetingen, creatieve workshops en storytellingmomenten over wat familie vandaag betekent.

    De tweede editie van Limburg Pride vindt plaats op 12 juli 2026 op en rond het Kolonel Dusartplein in Hasselt.

    Lees meer
  • Aantal hiv- en aidsdiagnoses opnieuw toegenomen

    In 2024 is het aantal hiv- en aidsdiagnoses in België opnieuw met twaalf procent toegenomen tegenover 2023. Dat blijkt uit cijfers die Sciensano verzamelde. In 2024 waren er 662 nieuwe hiv-diagnoses, goed voor gemiddeld 1,8 diagnoses per dag. Deze nieuwe stijging van twaalf procent zorgt ervoor dat de dalende trend van de afgelopen jaren stopt.

    In 2024 werden in België 19.325 mensen met hiv medisch opgevolgd. Dat is een lichte stijging in vergelijking met 2022. De populatie van hiv-patiënten in opvolging veroudert: 52% is 50 jaar of ouder. In 2024 werden 289 hiv-diagnoses gesteld bij mannen die seks hebben met mannen (MSM). Dat is hetzelfde aantal als vorig jaar. Vijftien procent van deze 289 MSM rapporteerde ook seksuele contacten met vrouwen.

    Belgische MSM vertegenwoordigen 56% van de nieuwe diagnoses. Bij hen is er een stijging van 15% ten opzichte van 2023. Verder vertegenwoordigen Europese MSM 15%, Latijns-Amerikaanse MSM 14% en Sub-Saharaans Afrikaanse MSM 7% van de nieuwe diagnoses bij MSM. Bij niet-Belgische MSM is het aantal diagnoses gelijk gebleven of licht gedaald tegenover 2023. De meeste nieuwe diagnoses komen voor in de leeftijdscategorie 30-39 jaar, gevolgd door de 20-29-jarigen.

    Ook bij heteroseksuele personen is er een stijging van 13%, goed voor 332 hiv-diagnoses. Bij heteroseksuele vrouwen zien we een lichte daling (-5%). Bij vrouwen met de Belgische nationaliteit bleef het aantal diagnoses stabiel; bij andere nationaliteiten was er een lichte daling.
    Bij heteroseksuele mannen was er een stijging met 13% tegenover 2023. Deze stijging zien we vooral bij Belgische mannen, waar het aantal diagnoses toenam met 33%.
    Bij heteroseksuele mannen had 39% de Belgische nationaliteit, 35% een Sub-Saharaans Afrikaanse nationaliteit, 18% een Europese nationaliteit en 9% een andere nationaliteit.

    Een van de lichtpunten in de nieuwe cijfers van Sciensano is dat steeds meer mensen met PrEP-medicatie beginnen. In 2024 gebruikten 10.100 personen PrEP, een stijging van 26% tegenover 2023 (8.727). PrEP is vooral populair bij homo- en biseksuele mannen: 98% van de gebruikers zijn MSM. De cijfers slaan op afnames in gewone Belgische apotheken; daarnaast wordt PrEP ook verstrekt via ziekenhuisapotheken.

    Lees meer
  • Amerikaans Hooggerechtshof weigert herziening homohuwelijk

    Het Amerikaanse Hooggerechtshof zal zich niet buigen over een mogelijke herroeping van het homohuwelijk. Dat werd maandag duidelijk toen de lijst werd bekendgemaakt met de zaken die het hof de komende maanden zal behandelen.

    De afgelopen weken bestond de vrees dat het Hooggerechtshof zich zou beraden over een mogelijke herziening van het homohuwelijk. De voormalige ambtenaar Kim Davis uit Kentucky had immers beroep aangetekend tegen haar veroordeling door een lagere rechtbank. Die rechtbank had geoordeeld dat Davis een schadevergoeding moest betalen aan koppels van hetzelfde geslacht die in 2015 geen trouwvergunning van haar kregen. Volgens het vonnis schond Davis met haar weigering om huwelijksvergunningen af te leveren de grondwettelijke rechten van die koppels.

    In haar beroep vroeg Davis ook om een kritische herziening van de historische beslissing van het Hooggerechtshof uit 2015, die het huwelijk openstelde voor koppels van hetzelfde geslacht.

     

    Afgelopen vrijdag bespraken de rechters van het Hooggerechtshof achter gesloten deuren welke zaken ze de komende maanden zouden behandelen. Het beroep van Davis kreeg niet de vereiste vier stemmen van de rechters en werd daarom verworpen. Hierdoor blijft de veroordeling van Davis door de lagere rechtbank van kracht, en komt er geen nieuw oordeel over het homohuwelijk.

    Lees meer
  • Spaanse kortfilm Pietra wint Holebikort filmwedstrijd

    Afgelopen vrijdagavond is het jaarlijkse Holebifilmfestival officieel van start gegaan met de Holebikort-wedstrijd. Die werd gewonnen door de kortfilm Pietra van Cynthia Levitan.

    Dit jaar waren er 67 inzendingen uit 23 landen voor de kortfilmwedstrijd Holebikort. Uit deze inzendingen selecteerde een jury, onder leiding van voorzitter en regisseur Anthony Pieck, vier genomineerde kortfilms. Deze werden vertoond tijdens de openingsavond, waarna het aanwezige publiek besliste wie de winnaar werd. Juryvoorzitter Anthony Pieck maakte de winnaar bekend tijdens een feestelijke avond vol film, ontmoeting en inspiratie. “Het was een bijzonder spannend jaar, met vier sterke finalisten die elk op hun manier verhalen van diversiteit en identiteit in beeld brachten,” aldus Pieck.

    Tussen de genomineerden zaten My Endless Eclipse  (Regisseur Bijan Aarabi - Iran),Pietra (Regisseur Cynthia Levitan - Spanje), Just Kim (Regisseur - Janvier Prieto De Paula, Diego Herrero -Spanje) en Robespierre (Regisseur - Pierre Menahem - Frankrijk). Het publiek koos uiteindelijk voor de Spaanse inzending van regisseur Cynthia Levitan. Zij ontvangt een cheque ter waarde van 2.000 euro. In Pietra wordt een fotograaf gevolgd die zich niet goed voelt in zijn eigen lichaam. Elke dag transformeert hij, zodra hij thuiskomt, op muziek in Pietra. Maar wanneer zijn onderbuurvrouw op een dag komt klagen over het lawaai, verwacht ze niet dat de deur wordt geopend door een vrouw die sprekend lijkt op haar bovenbuurman.

     

    Daarnaast werd er dit jaar opnieuw een thema-award uitgereikt. Deze bekroont een kortfilm die het jaarthema “Samen Zorgzaam” op bijzondere wijze in beeld brengt. De Thema Award 2025, ter waarde van 500 euro, ging naar de kortfilm The Ellipsis Figure van Saeed Heshmati. De film maakt indruk door zijn subtiele spel met verwachtingspatronen en het beeld van “de persoon die er niet staat” – een poëtische verkenning van aanvaarding en wederzijds begrip.

    Lees meer
  • Turkije wil nieuwe anti-LGBTQ-wet invoeren die relaties en zorg strafbaar maakt

    Mensenrechtenorganisaties hebben het nieuwe Turkse anti-LGBTQ-wetsvoorstel veroordeeld. De nieuwe wet, die momenteel op tafel ligt, zou homoseksuelen en iedereen die hen helpt criminaliseren. Dat blijkt uit een gelekte versie van de nieuwe omnibuswet, die het Turkse strafwetboek aanpast en verschillende burgerlijke strafbepalingen introduceert die zich vooral richten op LGBTQ+-personen.

    De bepalingen in de omnibuswet worden ingediend onder het mom van de bescherming van de ‘publieke moraliteit’ en ‘het instituut van het gezin’. Als de wet wordt goedgekeurd, kunnen “houdingen of gedragingen die ingaan tegen het biologische geslacht en de algemene moraal”, waaronder ook de “promotie” ervan, worden bestraft met een gevangenisstraf tot drie jaar.

    De hervormingswet zou ook deelname aan verbintenissen of huwelijksceremonies tussen personen van hetzelfde geslacht strafbaar stellen, met straffen tot vier jaar gevangenis. Dit ondanks het feit dat het huwelijk tussen personen van hetzelfde geslacht al illegaal is in Turkije. Ook maatschappelijke organisaties, journalisten en mediakanalen die over LGBTQ+-kwesties berichten, zouden hiervoor vervolgd kunnen worden.

    In de gelekte versie van de nieuwe strafwet is verder te lezen dat de toegangsleeftijd tot genderbevestigende gezondheidszorg wordt opgetrokken van achttien naar vijfentwintig jaar. Vooraleer dergelijke medische behandelingen mogen plaatsvinden, moeten meerdere door de staat goedgekeurde medische evaluaties worden doorlopen, en moet via een medische ingreep worden gegarandeerd dat de patiënten niet meer vruchtbaar zijn. Zowel transpersonen die zorg zoeken als zorgverleners die deze zorg aanbieden zouden tot zeven jaar gevangenisstraf kunnen krijgen.

    Human Rights Watch noemt de voorgestelde aanpassingen aan het strafwetboek draconisch, een inbreuk op de menselijke waardigheid en een vorm van door de staat georganiseerde agressie tegen de Turkse LGBTQ+-gemeenschap. De organisatie merkt bovendien op dat de wetsvoorstellen indruisen tegen het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en verschillende andere verdragen die door Turkije zijn ondertekend.

    “Dit is een cruciale test voor Turkije’s respect voor de rechtsstaat en de fundamentele democratische principes inzake rechten en gelijkheid,” waarschuwt Hugh Williamson van HRW Europe en Centraal-Azië. “De Europese Unie, de Raad van Europa en hun lidstaten moeten alle diplomatieke en politieke middelen inzetten om ervoor te zorgen dat dit regressieve wetsontwerp, dat LGBT-personen in Turkije ernstig in gevaar zou brengen, wordt ingetrokken.”

    <p ">Ook Dinushika Dissanayake, adjunct-directeur voor Europa bij Amnesty International, zegt dat de voorstellen “een ernstige bedreiging vormen voor de rechten van LGBTI-personen en van iedereen die zich inzet voor LGBTI-rechten.”

    Lees meer
  • Modeontwerper Walter Van Beirendonck creëert artistieke speelwereld in Genk

    Modeontwerper Walter Van Beirendonck spreidt volgend jaar zijn vleugels verder uit en gaat een nieuwe innovatieve speelplek ontwikkelen.Met Welcome Little Stranger zet hij een stap buiten de mode en creëert hij een artistieke omgeving in het Genkse C-Mine  die kinderen uitnodigt om te ontdekken, te bewegen en  te spelen.

    Van mode naar speelruimte

    Van Beirendonck staat bekend om zijn uitgesproken beeldtaal, kleurrijke vormentaal en maatschappelijk geëngageerde ontwerpen. Zijn werk gaat vaak over identiteit, diversiteit en fantasie, thema’s die ook in Welcome Little Stranger terugkomen.Het ontwerp van Van Beirendonck vertrekt vanuit het thema buitenaards leven en nodigt bezoekers uit om kennis te maken met een mysterieuze ‘kleine vreemdeling’.

    “Ik wilde een omgeving ontwerpen die kinderen prikkelt om zelf hun verbeelding te gebruiken, zonder schermen of digitale afleiding. Welcome Little Stranger gaat over verwondering, over de vreugde van ontdekken en samen spelen, zonder grenzen.” zegt Walter Van Beirendonck.

    Het project is uniek omdat het de eerste keer is dat Van Beirendonck zijn visie vertaalt naar een interactieve speelplek. Daarmee zoekt hij niet alleen de grenzen van zijn eigen discipline op, maar ook die van wat een speelruimte kan zijn: een plek die meer is dan een speeltuin, en waar kunst en spel elkaar uitdagen.

    Lees meer
  • Britse koning Charles onthult monument voor LGBTQ+ veteranen

    De Britse koning Charles III heeft maandag op het Nationaal Herdenkingsarboretum in Staffordshire een monument onthuld dat het leed herdenkt van LGBTQ+-veteranen die tot 2000 actief waren in het Britse leger, en dat tevens de nog steeds actieve homoseksuele militairen eert. Net als in het Amerikaanse leger waren ook homoseksuele soldaten destijds niet welkom en moesten zij een eventuele relatie met iemand van hetzelfde geslacht verbergen.

    Het kunstwerk, dat de naam “An Open Letter” kreeg, stelt een opengevouwde verfrommelde prop papier voor met daarop woorden afkomstig uit persoonlijke brieven van militairen die tegen hen werden gebruikt bij vervolgingen.

    Tot 2000 was het verboden om als homo of lesbienne te dienen in het Britse leger. Tegen militairen die ervan verdacht werden een homoseksuele relatie te hebben, werd een onderzoek opgestart dat kon leiden tot ontslag of, in sommige gevallen, een gevangenisstraf.

    Het maandag onthulde monument is een van de 49 aanbevelingen uit het Etherton Review-rapport, een onafhankelijk onderzoek dat in opdracht van de Britse regering werd uitgevoerd naar de behandeling van LGBT+-veteranen die dienden tijdens het verbod. Het rapport legde schokkend bewijs bloot van een homofobe cultuur binnen het Britse leger, waarin degenen die tijdens het verbod werden vervolgd te maken kregen met pesterijen en seksuele aanrandingen.

    Andere reeds afgeronde maatregelen die uit het rapport voortvloeien zijn onder meer gratieverlening voor strafrechtelijke veroordelingen en de toekenning van een speciaal LGBT+-veteranenlint voor degenen die door het verbod werden getroffen. Ook werden afgenomen medailles en baretten aan de ontslagen veteranen teruggegeven.

    Een woordvoerder van het Britse ministerie van Defensie vertelde aan de BBC dat het ministerie “diep betreurt” hoe degenen die door het verbod getroffen werden, zijn behandeld, en dat wat zij hebben meegemaakt “niet overeenstemt met de waarden van vandaag of met de inclusieve cultuur van onze strijdkrachten.”

    Lees meer
  • TV-tip:Documentaire Ceasefire, they are crossing

    Lien Arits en Tony Mouawad volgen het leven van Jado, een transvrouw in Beiroet. Ze is een iconisch moederfiguur in de lokale LGBTQIA+-gemeenschap. Ze moet elke dag opnieuw vechten om zichzelf te kunnen zijn, en te overleven, net als vele anderen. “Wanneer een transvrouw aangevallen wordt, is er alleen de eigen gemeenschap die zorgt en beschermt. Als iemand van ons gedood wordt, is dat niet belangrijk”, zegt Jado. “Onze struggles worden niet gezien, en wij kunnen ze maar zelden tonen, omdat gezien worden gevaarlijk kan zijn.” Terwijl maatschappelijke uitsluiting, geweld en oorlog de dagelijkse realiteit vormen, blijft Jado een baken van kracht en hoop.

    Nomaden:  Ceasefire, they are crossing, Donderdag 30 oktober om 20.30 uur op VRT Canvas en VRT MAX

    Lees meer
  • ‘Don’t ask, don’t tell’ herleeft in Boots: coming-out in camouflagekleuren

    In de achtdelige serie Boots, die nu te zien is op Netflix, krijgen we een atypisch coming-of-ageverhaal voorgeschoteld over een homoseksuele tiener die bij de Amerikaanse mariniers gaat om zichzelf opnieuw te herontdekken. Het feit dat Cameron homo is, en het Amerikaanse leger geen homo’s toelaat, zorgt er echter voor dat hij dreigt zijn ware ik te verliezen.

    Boots< is geïnspireerd op de memoires The Pink Marine van voormalig marinier Greg Cope White, maar speelt zich niet af in de jaren zeventig zoals in het boek, wel aan het begin van de jaren negentig.

    In tegenstelling tot andere coming-tot-age films en series speelt Boots zich niet af tegen de achtergrond van een veilige omgeving maar in de harde realiteit van een opleidingskamp van de Amerikaanse mariniers.
    Cameron, een homoseksuele tiener die al jarenlang op school gepest wordt, schrijft zich samen met zijn beste heterovriend Ray in voor dat bootcamp. Al snel komt hij terecht in een opleidingskamp waar homofobie en racistische opmerkingen dagelijkse kost zijn. Daarbovenop moet hij voor iedereen – behalve Ray, die zijn geheim kent – verborgen houden dat hij homo is. Dat innerlijke conflict wordt in de serie verbeeld via gesprekken met een grappigere en flamboyantere versie van zichzelf.

    In het opleidingscentrum staat hij onder leiding van drilinstructeur Wilkinson, die zelf zijn homoseksualiteit verbergt en tegen wie een onderzoek loopt omdat hij een relatie zou hebben gehad met een mannelijke officier. Omdat zijn hele identiteit opgebouwd is rond het feit dat hij een marinier is en niet zonder het leger kan, wil hij voorkomen dat Cameron hetzelfde lot ondergaat.

    Die dubbele spanning – enerzijds het ontkennen van zijn homoseksualiteit door Cameron, anderzijds het vermijden door Wilkinson dat Cameron een jongere versie van hemzelf wordt – maakt de serie uniek. Cameron doet er alles aan om zich tegenover de andere rekruten te bewijzen, waarin hij ook wonderwel slaagt, maar hij blijft twijfelen of hij ooit goed genoeg zal zijn om marinier te worden. Wilkinson maakt het op zijn beurt Cameron niet makkelijk om hem te overtuigen om de opleiding vroegtijdig te laten verlaten. Overgiet dat alles met sterke muziek uit de late jaren tachtig en een vleugje drama dankzij de andere recruten, en je krijgt een reeks die weinig kritiek krijgt van zowel recensenten als kijkers.

    Als je dan ook nog weet dat het Pentagon de serie “woke-afval” noemt en ze als onrealistisch en ideologisch gekleurd bestempelt, dan weet je dat Boots enkele heikele onderwerpen durft aan te raken. Ondanks het feit dat de serie zich afspeelt in de jaren negentig, aan de vooravond van de eerste Golfoorlog, blijft ze bijzonder actueel. Waar vroeger de “Don’t ask, don’t tell”-richtlijn van kracht was, worden vandaag vooral transgender militairen geviseerd door het huidige Amerikaanse beleid. Waar homoseksuele militairen toen nog werden gedoogd zolang ze zich niet als dusdanig identificeerden of een relatie aangingen met iemand van hetzelfde geslacht, worden transgender militairen nu volledig aan de kampdeur geweerd.

    Boots is te zien op Netflix.

    Lees meer
  • LGBTQ- asielzoekers ervaren nog altijd veel onveiligheid in Nederlandse opvang

    LGBT+ asielzoekers in Nederland ervaren nog altijd veel onveiligheid in de opvang. Dat blijkt uit een onderzoek dat LGBTI+ belangenvereniging COC Nederland deed. De helft van de LGBT+ asielzoekers ervaart onveiligheid in de opvang. Dat is niet verbeterd sinds eerder verkennend onderzoek uit 2018. Ruim de helft van deze groep voelt zich zelfs dagelijks of meerdere malen per week onveilig. Het rapport laat ook zien welke maatregelen van het COA helpen om de situatie voor LGBT+ vluchtelingen verbeteren.

    In totaal zijn voor het rapport 56 LGBT+ asielzoekers en statushouders ondervraagd in 2024. Met vijftien van hen zijn diepte-interviews gehouden.  Van alle LGBT+ asielzoekers kreeg 57 procent daadwerkelijk te maken met incidenten en discriminatie, uiteenlopend van schelden en pesten tot bedreiging en geweld. Vooral medebewoners zijn daarvoor verantwoordelijk, maar soms ook COA-medewerkers en omwonenden. Gevoelens van onveiligheid vormen waarschijnlijk een belangrijke reden waarom slechts 20% van de LGBT+ asielzoekers tegenover iedereen open is over hun identiteit. De situatie in Ter Apel wordt opvallend negatief beoordeeld.

    Uit het rapport blijkt ook welke COA-maatregelen helpen om de situatie van LGBT+ asielzoekers in de opvang te verbeteren. Zo worden LGBT+ kamers of units ervaren als een veilige plek waar je je niet hoeft te verbergen en eindelijk rustig kunt ademhalen. Ook aparte COA-locaties voor LGBTi+ asielzoekers kunnen bijdragen aan de veiligheid. LGBT+ contactpersonen in de azc’s worden door asielzoekers vaak ervaren als mensen die voor hen opkomen, een luisterend oor bieden en klachten serieus nemen, waardoor ze zich beter op hun gemak voelen.

    Aanbeveling uit het rapport is dan ook om er voor te zorgen dat er op iedere opvanglocatie LGBT+ contactpersonen en LGBT+ units of kamers zijn, en dat die aan een aantal minimumvoorwaarden voldoen. Dat is nu niet het geval. Ook is het belangrijk dat andere COA-medewerkers voldoende kennis en sensitiviteit voor LGBT+ hebben, in het bijzonder voor transgender personen.

    Verder moet de gezondheidszorg voor LGBT+ asielzoekers beter. Zo is het belangrijk dat ze sneller mentale gezondheidszorg krijgen. Nu gelden er vaak eindeloze wachtlijsten, terwijl de groep extra kwetsbaar is voor depressie, angststoornissen en suïcidegedachten. Ook moeten artsen en zorgverleners beter op de hoogte zijn van hormoonzorg voor transgender personen. Voortzetting van hormoonzorg tijdens de procedure is cruciaal voor transgender personen. Artsen en zorgverleners hebben daar nu vaak te weinig kennis voor. COC roept de GezondheidsZorg Asielzoekers (GZA) op om hier verandering in te brengen en brengt het rapport onder de aandacht van deze organisatie.

    Bijna een derde van de LGBT+ asielzoekers voelt zich tijdens de asielprocedure bij de IND nog altijd niet op hun gemak bij de vragen van de IND. Ze ervaren het gesprek met de IND regelmatig als een kruisverhoor. Zeker vragen die diep ingaan op de seksuele oriëntatie of genderidentiteit worden vaak als ongemakkelijk en confronterend ervaren. Het zijn onderwerpen die in de cultuur van de vluchtelingen vaak taboe zijn en waarover ze niet gewend zijn uitgebreid te spreken.

     

    Ook uit eerder onderzoek van COC bleek dat het problematisch is om uitgebreide verklaringen over seksuele oriëntatie en genderidentiteit te verwachten van LGBT+ asielzoekers uit landen waar LGBT+ zijn taboe en strafbaar is. Uit dat onderzoek bleek verder dat de IND nog altijd stereotype criteria gebruikt om LGBT+ asielzoekers af te wijzen, zoals dat ze altijd een ‘proces van bewustwording en zelfacceptatie’ moeten doormaken.

    Lees meer

Laatste nieuws

Populairste